1. Chef Floriani a mund të na bëni një CV tuajën për t’u njohur më mirë edhe nga publiku shqiptar? Pra cilat janë eksperiencat dhe vlerësimet e marra në fushën e kuzhinës?
Fillimet e mia ne fushën e kuzhinës janë shumë të hershme. Mërgova nga Shqipëria për në Nafplion të Greqisë në prillin e 1991 dhe në shtator 1992 u largova drejt Italisë, fillimisht në Margherita di Savoia dhe në 1995 në Bologna. Kam tentuar disa herë të rikthehem në atdhe, duke hapur lokale e biznese, por kam ngelur i zhgënjyer nga situatat pak të favorshme për të bërë biznes. Gjatë intervalit të gjatë kohor që kam punuar në Itali kam pasur shumë oferta pune në shtete të ndryshme, ku dhe kam shkuar: Në Manhattan (New York, USA), Yerevan (Armeni), Homburg Saar (Gjermani), Osaka (Japoni), Ghent (Belgjike) etj. Titulli im është: HEAD CHEF & PIZZAMAN EXPERT IN ITALIAN & AMERICAN CUISINE
2. Ju jeni jashtë Shqipërisë. Ku ndodheni aktualisht?
Jetoja në Bologna të Italisë ku u martova për herë të parë me modelen ruse Natalia Belekhova(1998-2001). Në 2004 vendosa të kthehesha në vendin tim, ku hapa dhe dy restorante në Durrës . Në 2010 unë lëviza përsëri drejt Italisë, Bologna, ku kisha një restorant-piceri selfe service në qendër të qytetit, pranë Gjykatës, por kriza e fortë që përfshiu Italinë më bëri të largohesha në shtete më të sigurta. Zgjodha Japoninë, pasi kisha edhe një miken time, Tomomi.Japonia është një sfidë nga më të egrat, pasi japonezët aq sa ofrojnë kushte dhe jetë maksimalisht kualitative, aq dhe janë striktë dhe preçizë në gjithçka që bëjnë. Unë e pranoj, Japonia më ka ndryshuar jashtëzakonisht shumë, përmirësuar me vite dritë larg atij që isha para dy vitesh.
3. Sa ndryshon kuzhina aziatike nga kuzhinat e tjera ndërkombëtare?
Kuzhina aziatike është një përgjithësim shumë i gjerë. Unë do ndalem në atë japoneze, që për mua është kulmi i kuzhinave aziatike. Kuzhina japoneze bazohet në elemente shumë natyrale, në produkte rigorozisht japoneze, që janë të një cilësie jashtëzakonisht më superiore se kudo që kam punuar e përdorur produkte kuzhine. Japonezët kanë sensin e ekuilibrit mes cilësisë dhe freskisë së produktit, gatimit sa më të lehtë, përdorimit shumë të paktë të kripërave apo sheqernave, pothuajse eliminimit të yndyrnave, përdorimit të produkteve me përmbajtje të lartë kolagjeni etj. Po ashtu, janë mjeshtra në filetimin e mishërave, peshkut apo perimeve. Pra, japonezët në kuzhinë janë tepër specifikë në çdo element, ndërsa në Itali, Shqipëri apo New York ka shumë përgjithësime.
4. Shpesh ju lexoj tek kritikoni kuzhinierët shqiptar? Pse?
Nuk e kam vetëm me shqiptarët. Unë e dua kuzhinën, është dashuria ime dhe reagoj ndaj keqtrajtimit të saj. Në punë jam shumë strikt, cdo gjë duhet bërë me përpikmëri, rregull e higjenë maksimale, por edhe në shtëpi mbizotëron i njëjti rregull. Jo vetëm shqiptarët, por dhe shumë të huaj, shpesh janë menefregistë në gjëra të vogla, por që mjaftojnë të ndryshojnë rezultatin final të gatimit. Aty nuk mund të hesht, kritikoj në emër të saktësisë dhe perfeksionit që çdo shef duhet të ketë në kuzhinë.
5. A dinë te gatuajnë shqiptarët?
Janë mjeshtra. Unë njoh shumë djem e vajza shqiptare që edhe pse nuk kanë dekorata, janë artistë në kuzhinë. Jemi mësuar t’i kërkojmë dikujt gradat që ka, por nuk është e thënë që gjenerali të jetë një gladiator. Kuzhina ka miliona elemente brenda saj, që të gjitha së bashku të bëjnë një shef shumë të mirë.
6. A dinë të shijojnë shqiptarët?
Nga eksperienca ime në kontakt me shqiptarët, mendoj që u duhet më shumë kontakt me botën dhe diversitetin e shijeve që t’i mësojnë ato. Ka rrugë për të bërë në këtë aspekt.
7. Gabimet që bëjnë më shpesh shefat shqiptarë në kuzhinë?
Unë mendoj që gabojnë në pikën e gatimit. I gatuajnë më tepër se ç’duhet produktet (mish, peshk, perime etj.). Gatimi ka një pikë kulmore dhe pas asaj duhet ndaluar, pasi temperatura brenda ushqimit vazhdon dhe kur e gatuan akoma për disa sekonda apo minuta, pika perfekte tejkalohet. Po ashtu duhet të mësojnë të shoqërojnë peshkun krudo me dressing të ndryshëm sepse ai nuk ka shumë vlerë nëse nuk shoqërohet me dressing. Po ashtu mendoj që përdorin në nivel sipër mesatares kripën, sheqerin dhe yndyrnat. Të tre këto elementë janë tepër të rëndë për shëndetin tonë edhe pse mund t’i japin më shije ushqimit, por duhen mbajtur në nivel mesatar ose edhe minimal.
8. Një debat të ashpër keni pasur dikur me një prej anëtarëve të jurisë së Master Chef, Renato Mekolli? Si lindi gjithçka?
Nuk e dija që kishte Masterchef në Shqipëri. Televizori që kam është smart TV, pra Youtube-n e shikoj në ekranin e TV. Ndjek Shqipërinë dhe jetën e saj direkt aty. Pashë Masterchef, serinë e parë. U neverita nga çfarë pashë, pasi juria ishte totalisht e papërgatitur.
9. Ju vazhdoni e kritikoni këtë format, pse?
Masterchef është një program në nivel kombëtar dhe gabimet si nga regjia ashtu dhe nga juria nuk janë të tolerueshme. Unë jam thjesht një shef që shpreha mendimin tim në faqen time publike. Kritikat e mia nuk bazohen në fjalë të hedhura në ajër, por fakte reale. Me ç’kam bërë, dashje padashje kam tërhequr vëmendjen e gjerë të publikut (faqja tashmë ka rreth 500-600.000 vizitorë në muaj), por kurrë nuk e kam bërë për të arritur famë, pasi kam jetën time këtej. Por dua që Masterchef Albania të përmirësojë nivelin e show-t dhe sidomos atë të jurisë.
10. Ju duken të paaftë anëtarët e jurisë?
Po, totalisht dhe e them me bindje e prova. Unë zgjodha një mënyrë shumë të thjesht për t’i mësuar publikut përse-në e kritikave të mia. Ndjek me kujdes shfaqjen, kap elementët me gabime, bëj një video ku duken njëra pas tjetrës gabimet e tyre bashkë me aresyetimin tim. Përse janë gabim? Faktet janë evidente. Njerëzit thjesht i kuptojnë gabimet e jurisë falë video komentit tim dhe andaj solidarizohen me mua. Përndryshe, askush nuk do ma vinte veshin, por ja që kritikat e mia ndaj Master Chef dhe jurisë janë bërë aq serioze sa edhe më kanë kërcënuar me gjyqe nëse nuk mbyllja gojën.
11. Mos është xhelozi profesionale?
Nuk ka asnjë shans të jetë xhelozi. Unë e di që është show, por bëhet fjalë për një show kombëtar mbi kuzhinën dhe me ato gabime trashanike që bëjnë, të cilat unë i vë në pah, është e pamundur për mua të hesht, pasi teleshikuesit duhet të edukohen dhe jo e kundërta. Mekolli na tregoi në serinë e kaluar sesi filetonte tonin. Për publikun mund të jetë dukur bukur, por syri profesionist e kupton sa mjeran dhe totalisht gabim ishte ai filetim. Pra, përse xhelozi? Ata gabojnë realisht dhe unë i tregoj publikut se ku. Nuk ka aspak xhelozi këtu.
12. Së fundmi, Mekollin e kanë akuzuar se ka publikuar një recetë të vjedhur nga website-i i Martha Stjuart. Ka koiçidenca në receta?
Website-i i Martha Stuart është vetëm njëri nga ku Renato Mekolli përvetëson në mënyrë të padrejtë fotot e produkteve të tyre, ndërkohë që e bën edhe me plot të tjera. Mekolli ka instagramin e tij me shumë ndjekës. Aty ai publikon foto të jetës së tij të përditshme që vërteton autenticitetin e profilit, pra nuk është një profil fallso. Në atë instagram, me foto dhe prova kemi deklaruar sesi Mekolli ka kopjuar të njëjtën foto identike nga website-i i Martha Stuart, duke deklaruar që e ka bërë ai. Ky është një turp. Mekollin, tashmë, do ta përkufizoja me dy fjalë, pa u zgjatur më për të: LITTLE HUMAN (njeri i vogël).
13. Cili ka qënë personazhi më i famshëm, një ose disa, që kanë provuar gatimet tuaja?
Janë me të vërtetë shumë si në Shqipëri ashtu edhe jashtë saj: artistë, politikanë, biznesmenë etj si Luccio Dalla, Gianni Morandi dhe kam punuar për futbollistin famoz të Bolognas, Locatelli, në lokalin e tij në Bologna, “La Brace”.
14. Kritika që merr më shpesh?
Jam shumë strikt në punë, më duan më elastik.
15. Po komplimenti?
Fantazia në gatim dhe dekorim.
16. Ke menduar të kthehesh ndonjëherë në Shqipëri me një restorant tëndin?
Deri tani e kam bërë dy herë, në 1994 në Shkodër, ku hapa një restorant-piceri fast-food përballë universitetit Luigj Gurakuqi dhe në 2004-2009 në Durrës me dy lokale me emër, Bella Napoli, ngjitur me pallatin e kulturës, ku vinin plot artistë nga e gjithë Shqipëria dhe politikanë, po ashtu. Tani nuk mendoj, pasi situata atje nuk më tërheq. Në të ardhmen edhe mundet.
17. Ke diçka për t’ju thënë shefave të ardhshëm të kuzhinës si këshillë?
Kuzhina është art, por edhe biznes. Pra, mes prodhimit industrial dhe super cilësisë, gjeni mesataren sa më të lartë që të jeni të veçantë. Nuk është e lehtë dhe, nëse e dashuroni këtë profesion, do e arrini avash-avash. Gjithmonë ecni përpara, kurrë mos e ktheni kokën mbrapa, por asnjëherë mos harroni e të përsërisni gabimet që bëtë në rrugëtimin tuaj në artin e bukur të kuzhinës.
Marre nga Shije
