Nga Mira Kazhani
Sot(dje), një nga gazetaret e vjetra të BBC-së, shefe e zyrës në Kinë, Carrie Grace, postoi një letër në blogun e saj. Gazetarja publikoi lajmin e largimit nga zyra e BBC-së, pas një bashkëpunimi 30-vjetësh, për shkak se mori vesh se ishte paguar shumë më pak se burrat për të njëjtën punë, për 30 vite rresht.
Po sot(dje), herët në mëngjes, Instagrami zjeu me thënien e Oprah Wifrey, amerikanes me ngjyrë, ndër më të paguarat në televizionet amerikane. Golden Globes, i cili iu dedikua të drejtave të grave, ishte një spektakël zemre, zonjash dhe siç do thoshte prezantuesi i Gloden Globes, Seth Meyers – në fillim të fjalës së tij – edhe pak zotërinjsh! Por ishte edhe një natë nervoze për burrat e Hollivudit, si kurrë ndonjëherë!
Amerika po gëlon nga deklaratat e disa grave, që kanë vendosur të çelin veten, megjithë sekretet e tyre, për ngacmimet seksuale, me kryesuesin e listës Harvey Weinstein apo dhe Woody Allen!
Po në mëngjes, sot(dje), një gazetare në Shqipëri, që ka bërë historinë e saj të grave në televizion dhe media, mblodhi stilolapsat, lap top-in, këmishën e bardhë tek grimi dhe mbylli dritaren, sepse nga dera hyri një burrë tjetër. Rudina Xhunga ka vendin e vet në këtë historinë tonë modeste të grave gazetare, e cila si talentin ashtu edhe emocionet nuk i ka fshehur nga një dritare në tjetrën. Por iu desh asaj të hapte rrugë, edhe pse kish burra plot në televizionin ku punonte deri sot në mëngjes.
Brenda një dite, siç e shihni, kanë ndodhur në vijë ajrore pak a shumë të njëjtat histori, me një trajtë, një moral, një sistem, një mentalitet, një paragjykim, veç me personazhe, gjuhë e vende të ndryshme!
Qëndrojmë në Shqipërinë tonë dhe hedhim pak më tutje shikimin e ndërgjegjes.
Në Shqipëri, vetëm gratë e Eni Vasilit (“Unë kam vrarë”, libri me intervistat e transkriptuara të gazetares) kam parë që kanë vrarë, se nga ato gratë që njoh unë, veç i kanë vrarë.
Majlinda Bregun e vranë në fushatë dhe shpërndanë edhe trakte se do ta ftonte kundërshtari në qeveri. Kundërshtari nuk po do gratë e qeverisë së vet, jo më Majlindën e Doktorit! Siç u pa edhe me fjalë dhe me provë, Majlindën e vranë se kish ecur shumë larg! Në parti ishte rivalja kryesore e Lulzim Bashës, jo me fantazi por me sondazhe. Një grua qërohet nga skena më kollaj se një burrë. Një grua e vret lehtë fare, edhe me një fjalë!
Majlindën e pashë se si e vranë me dhunë të ftohtë, pak e nga pak! Sa herë e mendoj, dhe ia kam thënë edhe ballaz (se e njoh edhe si ish- studente por edhe si gazetare në tërë këto vite), se megjithëse nuk i pushoi kurrë goja duke folur për gratë, si për ironi të fatiti, nuk shpëtoi dot veten nga dhuna e politikës.
E dashur Carrie Grace (ke emër dhe mbiemër shumë të bukur). Kur ankohesh ti për rrogën, të drejtat, veç ta dish se çfarë bëhet në Shqipëri! Këtu, edhe po u dorëzove, thjesht mbetesh pa punë! Diferencat në pagë, burrë-grua në Shqipëri janë 6.3 për qind. Edhe pse vajzat që shkollohen janë 64 për qind dhe djemtë vetëm 26 për qind.
Burrat në profesionin tonë nuk janë të paguar, janë pothuaj kokë më kokë me pasanikët, kryeministrat, se me ministra nuk e ulin veten!
Kanë vila, udhëtojnë nëpër botë, vishen dhe ata tani sipas modës! Askush nuk thotë i paçin harram, por grave iu numërojnë edhe këpucët, edhe kur ndërrojnë modelin e flokëve! Në panele të rëndësishme edhe gratë ftojnë vetëm burra, se burrat e famshëm çështjet e kombit i zgjedhin, sigurisht, vetëm me burra! Po të jesh e bukur, jeton si gjelat që i ushqejnë mirë dhe i presin për Vit të Ri.
No alternative!
Një shkrimtar i madh i yni, më tregonte para disa vitesh, në një paradite gushti, se sa shumë e lodhnin pushimet si sistem. I dukeshin si aksion dhe teksa më tregonte për historinë e Nomadëve dhe sedentarëve, veçoi urrejtjen e të parëve për gratë. Gratë mbeteshin shtatzënë dhe nuk ecnin dot, lindin bebe dhe duhet të jepnin gji, kishin dhimbje në mitër kur vinin ato ditët e muajit.
E pushova ndjenjën time paditëse atë ditë, duke menduar se një urrejtje që e ke në gjak nuk e shëron dot as me puthje, as me punë, as me pritje, as inteligjencë, as me optimizëm, as me dinakëri, as me talent, por vetëm me durim! Kështu, ne këtej durojmë ende, edhe pse është viti 2018!
Por, siç thotë një tjetër shkrimtar i madh, me sy me bisht, por jo tamam si ato të Kinës, ku punove ti, japnonezi Haruki Murakami: Ndoshta është urrejtje në gjak, xhelozi, krizë maskuliniteti, tronditje pushteti, por kur humb një grua, ke humbur të gjitha gratë!/Tiranapost.al