Pjesa më e madhe e rasteve të transmetimit të SARS-CoV-2, ndodh në ambientet e brendshme, pasi aty përqendrohet në ajër shumica e grimcave që përmbajnë koronavirusin e ri. Mënyra më e mirë për të parandaluar përhapjen e virusit në një shtëpi apo biznes, do të ishte mbajtja larg e njerëzve të infektuar.
Por kjo është e vështirë të bëhet, në kushtet kur rreth 40 për qind e rasteve janë simptomatikë, dhe njerëzit asimptomatikë mund të përhapin ende koronavirusin tek të tjerët. Maska mund të bëjë goxha punë, duke mos e lejuar përhapjen e virusit në ajër.
Por nëse një person i infektuar ndodhet brenda një ambienti, në mënyrë të pashmangshme
një virus do të lëshohet në ajër. Dhe kur kjo ndodh ju keni dy mundësi:të sillni ajër të pastër nga jashtë, ose të largoni virusin nga ajri që gjendet brenda ndërtesës.
Hapësira e brendshme më e sigurt, është ajo që ka vazhdimisht shumë ajër të jashtëm, që e zëvendëson ajrin e ndenjur brenda. Në godinat tregtare, ajri i jashtëm zakonisht pompohet përmes sistemeve të ngrohjes, ventilimit dhe ajrit të kondicionuar (HVAC). Nëpër shtëpi, ajri i jashtëm futet përmes dritareve dhe dyerve të hapura, përveç atij që depërton nëpër vrimat e vogla apo tubacionet e ujit. Inxhinierët e mjedisit përdorin një njësi të quajtur kursi i shkëmbimit të ajrit. Ai përcakton sasinë e ajrit të zëvendësuar brenda një ndërtese gjatë një ore. Ndërsa shkalla e saktë varet nga numri i njerëzve dhe madhësia e dhomës, shumica e ekspertëve këshillojnë 6 ajrosje për një dhomë me përmasa 3.3 me 3.3 metra me 3-4 njerëz brenda.
Ndërkohë një studim i vitit 2016 që sugjeron që 9 ajrosje çdo orë, e zvogëlonin ndjeshëm përhapjen e SARS, MERS dhe H1N1 në një spital në Hong Kong. Shumë godina në SHBA, por jo vetëm, nuk plotësojnë nivelet e rekomanduara të ventilimit. Por fatmirësisht, ajrosja është diçka e lehtë për t’u bërë.
Një fillim i mirë, është mbajtja hapur e dritareve dhe dyerve. Vendosja e një aspiratori në një dritare ku fryn shumë, mund të rrisë shumë shkëmbimin e ajrit nga brenda jashtë dhe anasjelltas. Në godinat që nuk kanë dritare, mund të ndryshohet sistemi i ventilimit mekanik për të rritur sasinë e ajrit që pompohet. Por si ta dimë nëse dhoma ku jemi ka një shkëmbim të mjaftueshëm të ajrit? Sa herë që e nxjerrim frymën, çlirojmë në ajër dioksid karboni, CO2. Meqenëse koronavirusi përhapet më shpesh përmes frymëmarrjes, kollitjes apo të folurit, ju mund të përdorni nivelet e CO2 për të parë nëse dhoma është apo jo e ajrosur sa duhet.
Në ambiente të jashtme, nivelet e CO2 janë pak më shumë se 400 pjesë për milion (ppm). Një dhomë e ventiluar mirë, duhet të ketë një normë rreth 800 ppm të CO2. Çdo shkallë më e lartë, është një shenjë se ambienti mund të ketë nevojë për më shumë ventilim.
Vitin e kaluar, studiuesit në Tajvan raportuan mbi efektin e ventilimit gjatë epidemisë së tuberkulozit në Universitetin e Tajpeit. Shumë nga klasat dhe kishin nivele të CO2 mbi 3000 ppm. Kur inxhinierët përmirësuan qarkullimin e ajrit, duke e ulur nivelin e CO2 nën 600 ppm, epidemia u zhduk plotësisht.
Sipas hulumtimit, shtimi i ventilimit uli me 97 për qind normën e transmetimit të sëmundjes. Prandaj gjithçka fillon nga blerja në internet e një aparati për matjen e nivelit të CO2. Aparatet më të mirë kushtojnë 100 dollarë. Por nëse nuk keni mundësi, kujdesuni të paktën që të ajrosni vazhdimisht ambientet ku qëndroni./Përshtatur nga CNA.al