Faik Shako kishte profesionin e kovaçit në fillim të viteve ‘90. Por ai bëri një kapërcim të madh kur mësoi përdorimin e kamerës, mikserin e zërit dhe transmetuesin e një sinjali televiziv në zonën e Bradasheshit.
“Në ’90 kam ikur në Tetovë, punoja atje si Kovaç dhe ai pronar më fali një kamer. Nuk më zinte gjumi natën që të mësoja kameran. Kur erdha në shtëpi, nisa të filmoj shtëpinë, fëmijët. Aparaturat i kam blerë në Tiranë dhe nisa të hap një studio të vogël këtu, e vogël dhe e varfër, por mirë ishte për mua”, thotë Faiku.
Sinjali i televizionit “Çezma e Lekës” u përhap në Bradashesh dhe fshatrat përreth. Ai do të ishte një ndër televizionet e para në vend edhe pse ishte një televizion në kushtet e shtëpisë.
“Siç kisha unë qejf që të transmetoheshin fjalët dhe punët e mia, ashtu kishte dëshirë edhe familja. Afër shtëpisë time është një çezme, e hershme që quhet Çezma e Lekës. Aty ka qenë një plakë që e kanë quajtur Leka, aty vdiq dhe i ka ngelur emri Çezma e Lekës”, shton Faik Shako.
Dasma, ditëlindje, gëzime të tjera familjare dhe filma sipas kërkesave, këto ishin transmetimet e televizionit “Çezma e Lekës”. Faiku krijoi një televizion për kënaqësinë e tij dhe të bashkëfshatarëve.
“Më merrnin në telefonin dhe kërkonin t’u transmetonim këngë e valle. Ai që donte të paguante jepte një mijë lekë”, thotë ai.
“Çezma e Lekës” mbijetoi disa vite, Faik Shako tashmë kishte lënë çdo punë tjetër për t’ju përkushtuar televizionit të tij. Edhe pse pa dëshirë, ai vendosi të ndërpresë sinjalin kur ju kërkua të paguante taksa.
“Jetoi gjashtë vjet. Antenën e hoqa sepse erdhi policia dhe kërkoi tatim. Nuk kam të ardhura, unë e kisha ngritur për qejf”, rrëfen Faiku.
Megjithëse ëndrra e tij nuk zgjati shumë, Faiku vazhdon të përkujdeset me fanatizëm për aparaturat e televizionit të tij dhe hera-herës kthen kokën nga antenat e transmetimit, duke ndjerë nostalgji për atë kohë kur antena e tij modeste qëndronte përbri tyre dhe përçonte sinjal në fshat.
“E kisha pasion, e kam patur dhe e kam akoma”, thotë ai.
Marre nga Top Channel
